کتک زدن زن ایرانی توسط پلیس فرودگاه تفلیس +تصاویر
تاریخ انتشار: ۱۸ آذر ۱۳۹۷ | کد خبر: ۲۱۸۸۶۷۸۵
پلیس فرودگاه تفلیس ضمن بازداشت ۲۰ ساعته زن ایرانی، رفتاری خشونتآمیز و بیسابقه با وی داشت.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از فارس، در پی تشدید روند دیپورت شهروندان ایرانی در مبادی ورودی تفلیس و بهرغم تعهد مقامات گرجی برای پیگیری این روند بهویژه اظهارات اخیر سفیر گرجستان در تهران که اعلام کرده بود این مشکلات را پیگیری میکند؛ این بار یکی از زنان ایرانی در فرودگاه پایتخت این کشور، بازداشت و با رفتار خشونتآمیز پلیس گرجستان مواجه شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
«هدی.م» 35 ساله شهروند ایرانی سهشنبه سوم دسامبر (12 آذر ماه) از مقصد استانبول به تفلیس پرواز و ساعت 2 بامداد چهارم دسامبر (13 آذر ماه) وارد فرودگاه تفلیس میشود، که با ممانعت پلیس فرودگاه روبرو شده و بعد از اعتراض به این روند، توسط پلیس گرجستان برای مدت بیش از 20 ساعت بازداشت و مورد رفتارهای خشونتآمیز پلیس نیز قرار میگیرد.
وی در تشریح این رخداد، گفت: پس از ورود به سالن ترانزیت فرودگاه، پلیس مستقر در فرودگاه به من اعلام کرد که نمیتوانم وارد تفلیس بشوم.
آنگونه که این فرد میگوید، علاوه بر وی از ورود چند شهروند ایرانی دیگر نیز ممانعت به عمل آمده بود.
براساس این اظهارات، وی در مدتی که در بازداشت بوده ضمن ضبط وسایل و تلفن همراهش توسط پلیس مستقر در فرودگاه، به او فحاشی شده و به او دستبند زده و پنج بار آمپول آرامبخش به او تزریق کردهاند و با اینکه چند بار اقدام به فرار کرده، ولی موفق نشده است.
وی عنوان کرد: در زمان بازداشت، چند بار درخواست تماس با سفارتمان را داشتم که هر بار تنها با بیتوجهی و توهینهای پلیس حاضر مواجه شدم.
پس از گذشت بیش از 20 ساعت از بازداشت این فرد، پلیس مهاجرت گرجستان او را با هواپیما به استانبول بازمیگرداند و وی پس از ورود به استانبول به کنسولگری گرجستان در این شهر مراجعه کرده، ولی هیچ پاسخی به او داده نمیشود.
این شهروند ایرانی، سپس به کنسولگری ایران در استانبول مراجعه کرده، و ضمن ثبت شکایت خود، بلیط تهیه کرده و به تهران بازمیگردد.
وی پس از ورود به کشور به وزارت خارجه ایران و همچنین پزشکی قانونی مراجعه میکند که پزشکی قانونی نیز آثار و جراحات ناشی از رفتار خشونتآمیز پلیس گرجستان بر بدن وی را تأیید میکند.
تصویر تأییدیه پزشکی قانونی در خصوص ضربوشتم هدی.م
هدی.م، اکنون خواستار اعاده حیثیت و بازگرداندن اموالش شده و میگوید: تا زمانی که همه حق و حقوقم را دریافت نکنم، از پیگیری در این زمینه دست نمیکشم.
این شهروند ایرانی همچنین میگوید زمانی که در بازداشت بودم میگفتند: «بروید گم شوید! ما احتیاجی به سرمایههای ایرانیها نداریم.»
روند دیپورت شهروندان ایرانی در طی یک ماه اخیر شدت گرفته و از ورود بسیاری از شهروندان ایرانی که اقامت موقت در تفلیس داشته و اقدام به خرید ملک و ثبت شرکت و... کردهاند، ممانعت به عمل آمده و هیچ دلیل قانعکنندهای هم برای ممانعت از ورود آنها بیان نشده است.
این نکته حائز اهمیت است که چنین برخوردی اصلا در شأن شهروندان ایرانی نیست و پاسخ ورود حتی غیرقانونی به یک کشور، ضرب و شتم و فحاشی نیست.
رفتار توهینآمیز نسبت به شهروندان ایرانی در فرودگاه تفلیس مسبوق به سابقه است و پیش از این نیز در تفتیشهای بدنی زنان ایرانی شاهد این رفتارهای اهانتآمیز بودهایم که در آن زمان، سفارت ایران در تفلیس مراتب اعتراض شدید خود را به وزارت خارجه گرجستان و پلیس امنیت فرودگاه تفلیس اعلام کرد و علاوه بر آن یادداشت اعتراضی سفارت ایران در تفلیس به وزارت خارجه این کشور ارسال و از سفیر این کشور نیز توضیح خواسته شد.
گرجستان از جمله کشورهایی است که ایرانیان برای سفر به این کشور نیازی به اخذ روادید (ویزا) ندارند و میتوانند بدون داشتن ویزا به مدت 45 روز در این کشور اقامت داشته باشند و ورود مجدد به این کشور بعد از 45 روز براساس توافق فیمابین دو کشور هیچگونه محدودیتی ندارد. اگر شخصی کارت اقامت گرجستان را نداشته باشد و بخواهد اقامتش را تمدید کند، با خروج از این کشور و ورود مجدد به آن میتواند برای 45 روز دیگر در گرجستان بماند و تمدید این مدت برای بارهای متوالی نیز امکانپذیر است؛ منوط به اینکه شخص موردنظر ولو برای یک ساعت هم باید خاک گرجستان را ترک و دوباره وارد شود.البته مدتی است که به بهانههای مختلف از ورود مجدد این افراد به خاک گرجستان جلوگیری به عمل میآید و به نوعی ریجکت میشوند.
متأسفانه بسیاری از اوقات مأموران مرزی افراد ریجکت شده را جهت پیگیری و حتی دریافت روادید (تجاری) به سمت سفارت آن کشور در ایران هدایت میکنند، در حالی که سفارت آن کشور به هیچ وجه پاسخگوی افراد ریجکت شده نیست.
ایرانیانی که اقدام به دریافت اقامت کوتاهمدت در گرجستان کردهاند و حتی برخی از آنها در بین دیپورتیها هم هستند، بر طبق قوانین داخلی گرجستان در این کشور شرکت و کسب و کاری راه انداختهاند، یا مشغول تحصیل هستند و یا اقدام به خرید ملک کردهاند. حتی در بین افراد دیپورت شده، دانشجویانی هم هستند که اخیرا در دانشگاههای پولی این کشور مشغول به تحصیل شدهاند. برخی از هموطنان ایرانی نیز فرزندانشان را در مدارس گرجی ثبت نام کردهاند و از ورود تعدادی از پدران و مادران این فرزندان نیز ممانعت به عمل آمده است.
از زمان شروع روند ریجکت و دیپورت، ایران نسبت به این رویه مکرراً اعتراض و اعلام کرده است که موضوع دیپورت تعدادی از اتباع ایرانی از مبادی ورودی گرجستان را از طرق دیپلماتیک پیگیری میکند
در همین راستا سفیر گرجستان نیز روز چهارشنبه 14 آذر ماه در وزارت خارجه ایران حضور یافت و مدیرکل کنسولی وزارت خارجه نسبت به این روند اعتراض کرد. سفیر گرجستان نیز در این دیدار با ارائه توضیحاتی، ضمن تاسف از برخی برخوردهای صورت گرفته، بر اهمیت روابط بین دو کشور و احترام دولت و ملت گرجستان برای مردم ایران تاکید کرد و اظهار داشت: نگرانیهای بیان شده را پیگیری خواهد کرد.
با توجه به روابط خوب و رو به رشد گذشته بین دو کشور چه عواملی است که طرفهای گرجی را وادار به اقداماتی از این دست که افکار عمومی مردم ایران و گرجستان را با ابهامات زیادی مواجه میکند، کرده است، این رویکرد در نهایت منافع چه کسانی را تامین خواهد کرد،؟ قاعدتأ منافع ملت گرجستان و ایران نخواهد بود.
منبع: دانا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.dana.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «دانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۱۸۸۶۷۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بایدن در دو نسخه؛ سرکوب زنان آمریکایی و حمایت از زنان ایرانی
وقوع رخدادهایی که در دانشگاهها اتفاق افتاد ۷ ماه پیش غیرقابل تصور بود، اینکه یک زن سفیدپوست آمریکایی، آن هم دانشگاهی، توسط دولتش که موعظه آزادی میکند و گزارشهای سالانه در مورد لزوم احترام کشورهای جهان به حقوق زنان منتشر میکند، تنها به دلیل بیان دیدگاههایش مورد ضرب و شتم قرار گیرد و بازداشت شود.
اما به باور ناظران و حتی مؤرخان و فیلسوفان «طوفان الاقصی» دژهای توهم انساندوستی و دموکراسی غرب را در هم کوبید و چهرهی واقعی آزادیها در آن را آشکار کرد.
دانشگاههای آمریکا ۱۸ آوریل جاری، موجی از اعتراضات گسترده علیه کمکهای مالی و تسلیحاتی واشنگتن به اسرائیل جهت نسلکشی فلسطینیها به دست رژیم صهیونیستی را کلید زدند که از ۷ اکتبر آغاز شده بود.
این اعتراضات خیلی زود دانشگاههای کلمبیا، اموری، نورث وسترن، جرج واشنگتن، جرج تاون، ییل، واشنگتن، کالیفرنیای جنوبی، هاروارد و دیگر مراکز و مؤسسات علمی و تحقیقاتی معروف ایالات متحده را فرا گرفت.
این اعتراضات به دانشگاههای داخل آمریکا ختم نشد، بلکه در راستای آن دانشگاههای استرالیا، کانادا و سپس فرانسه نیز در برگرفت. این درحالی است که خبرهایی از شعلهور شدن دامنه این اعتراضات در دیگر کشورهای غربی، به ویژه انگلیس به عنوان اولین حامی شکلگیری «اسرائیل» در سرزمینهای اشغالی فلسطین در سال ۱۹۴۸، نیز به گوش میرسد.
تا این لحظه تجاوزات رژیم صهیونیستی به نوار غزه منجر به شهادت بیش از ۳۵ هزار فلسطینی شده است که بیشتر آنها را زنان و کودکان تشکیل میدهند. علاوه بر تخریب اکثر شبه کامل زیرساختها و مناطق مسکونی غزه.
شلاق کابوی آمریکایی
وقتی پلیس برای سرکوب دانشجویانی که حمایت مالی از نسلکشی را محکوم میکردند، وارد میدان شد، زنان را ضرب و شتم و آنها را به همراه صدها دانشجو و استاد بازداشت کرد.
در این ضرب و شتمها و بازداشتها حتی مدرک تحصیلی پرفسور «کارولین فولین»، استاد اقتصاد دانشگاه اموری نیز به دادش نرسید. دنیا فریادهایش را که میگفت: "من پروفسور هستم" و نالههایش زیر پای پلیس را شنید. صحنهای که یادآور قتل «جرج فلوید» سیاهپوست آمریکایی به دست پلیس بود.
با «جیل استاین» ۷۳ ساله، پزشک و کاندیدای ریاست جمهوری نیز اینگونه رفتار شد. پلیس وی را به دلیل شرکت در اعتراضات دانشگاه واشنگتن بازداشت کرد.
در صحنهای دیگر، یک پلیس کفشهای سنگین خود را بر گردن دختر جوانی فشار میدهد، چون میخواست کمک مالی دولتش به کشتار کودکان و زنان غزه متوقف شود.
مقابل این صحنههای خشونتآمیز، مردم اظهارات بایدن را به یاد میآورند که چگونه در آنها ظلم به زنان در ایران و سایر کشورهای جهان را محکوم میکرد.
بایدن در اظهاراتی گفته بود، زنان در ایران برای حق آزادی، آزادیبیان، تجمع و تظاهرات مبارزه میکنند و افزوده بود: «زنان در سراسر جهان تحت آزار و اذیت هستند. تهران باید به خشونت علیه شهروندانش پایان دهد.»
این تنها نسخه خارجی کابوی هشتاد ساله نیست که به خود اجازه میدهد، ارزشهایی، چون آزادی، همزیستی و تمدن را به ملتهایی صادر کند که از نخستین سپیدهدم تاریخ، تمدنساز بودهاند.
در نسخه داخلی، کابوی هشتاد ساله به شهروندانش به ویژه زنان، اجازه میدهد، فقط در مسائلی، چون بیکاری، سقط جنین، مهاجرت، * و تراجنسیتی اظهارنظر و تظاهرات کنند و هرگز اجازه ندارند، از خطوط قرمز عبور و برادر بزرگتر را عصبانی کنند.
شخصیتهای اورول
برادر بزرگتری که «جورج اورول» در رمانش «قلعه حیوانات» (۱۹۸۴) پیشبینی کرد، کسی جز «بنیامین نتانیاهو»، نخستوزیر رژیم صهیونیستی نیست که از دور تمام رخدادهای جاری در واشنگتن و دیگر شهرهای آمریکا را زیر نظر دارد و نظر خود را بر آنها در کشوری تحمیل میکند که از آن به عنوان بهشت آزادیها یاد میشد.
از آنجایی که هدف جنبش دانشجویی رهایی از سلطه برادر بزرگ است، لذا لازم بود، «وینستون اسمیت» قهرمان، نقش خود را در هدف قرار دادن مراکز فکری، فرهنگی، مدنی و به طور کلی علمی ایفا کند تا آگاهی و بیداری از این مراکز به جامعه آمریکا و از آنجا به افکار عمومی جهان درز پیدا نکند تا مبادا پایههای تجاوز، بیعدالتی و فساد در جهان متزلزل شود.
به همین دلیل، بایدن به پلیس و گارد ملی اجازه میدهد تا زنانی که علیه ظلم برادر بزرگتر در اسرائیل قیام میکنند، را ضرب و شتم کنند و خود به حمایتهای مالی و تسلیحاتیش از «اسرائیل» ادامه میدهد، حتی اگر همه مردم آمریکا از جمله یهودیان، از وی متنفر باشند.
در این راستا، هفته گذشته رئیس جمهور آمریکا با کمک مالی ۲۶ میلیارد دلاری به «اسرائیل» برای ادامه جنگش در نوار غزه موافقت کرد و متعهد شد که همچنان به حمایتهایش جهت تأمین و تضمین امنیت و برتری این رژیم بر همسایگانش ادامه دهد.
به تبعیت از بایدن، بلینکن و کربی نیز نقش روزانه خود را ایفا و هر روز تأکید میکنند که «اسرائیل» مرتکب نسلکشی نشده، غیرنظامیان را هدف قرار نداده و قوانین بینالمللی را نقض نکرده است. آنها اصرار دارند، حقایقی که با تمام جزئیات آن در رسانههای دنیا پخش میشود و میلیاردها نفر در سراسر جهان آنها مشاهده میکنند، دروغی بیش نیست.
وحشتناکترین کابوس.. مرحلهای بیمانند در تاریخ
با همه اینها، «مازن النجار»، نویسنده و خبرنگار شبکه «الجزیره» بر این باور است، خیزش دانشگاههای آمریکا مرحلهای منحصربهفرد «در مبارزه فرهنگی با نظام سلطه امپریالیستی» است. این خیزش «برخی پیوندهای این نظام را گسسته و الهامبخش بسیاری از مردم دنیا شد و پیشروی آنها افقهای انسانی، معنوی و اخلاقی جدیدی گشود.»
النجار در مقالهای در شبکه الجزیره نوشت: «آنچه در دانشگاههای آمریکا اتفاق میافتد به وحشتناکترین کابوس صهیونیستها تبدیل شده است. این اعتراضات، چیزی جز مشروعیتزدایی از "اسرائیل" و رسواکردن اخلاقی آن، بهویژه در میان نسلهای جوان غرب نیست. نباید فراموش کرد که هم اکنون این احتمال به شدت مطرح است که این خیزشها و تظاهراتها توسط نسل جدیدی از یهودیان در غرب رهبری شود. نسلی که اگرچه در خانوادههای ریشهدار یهودی و حتی صهیونیستی بزرگ شدهاند، اما روایت صهیونیسم جهانی را تکذیب میکنند و به دنبال حقیقت و عدالت هستند».
«عمار علی حسن»، پژوهشگر و جامعهشناس جهان عرب نیز میگوید: «با گذشت زمان، جوانان در غرب محدودیتهایی که شهروندان کشورهایشان درباره اسرائیل وضعشده را در هم میشکنند، محدودیتهایی که برای چندین دهه برای آنها اعمال شده و حالا متوجه شدهاند، همه پوچ و ناحق هستند.»
و چه بسا شاهد تحقق خیلی زود این گفته «کریس هگز»، نویسنده و خبرنگار نظامی آمریکایی باشیم که در یکی از گزارشهای خود خاطرنشان کرد: «دانشجویان آمریکایی که در میان آنها بسیاری از یهودیان نیز مشاهده میشوند، در خیزش خود شجاعت اخلاقی و جسمی بسیاری نشان دادند. این خیزش را چیزی جز شکست فاحش نخبگان و نهادهای حاکم نیست. خیزشی که خواستهاش توقف بزرگترین جنایت یعنی نسلکشی است.»
منبع: فارس
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی